บันทึกเหตุการณ์ ณ ช่วงบ่ายของวันหนึ่ง
ฝนตั้งเค้ามาอีกแล้ว
ฉันนั่งมองผ่านประตูบ้านชั้นสองออกไปนอกระเบียง
ยอดมะพร้าวพริ้วไหวไปตามกระแสลม
ฝูงนกบินถลาเล่นลม
ลมพัดแรงขึ้น เมฆก็ครึ้มหนักขึ้น
ฉันยังนั่งรอเธอคนนั้น
เธอที่จะกลับมาพร้อมสายฝน
เธอผู้เป็นที่รักดั่งดวงใจ
เธอผู้เป็นแม่ของลูกผม
.
.
.
เธอ.....กำลังเดินทาง
เธอ.....กำลังกลับมาเพื่อที่จะพร้อมหน้ากันเป็นเรา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น