ไอติมดับร้อน

ช่วงนี้อากาศร้อนนะครับ ร้อนจนอยากจะเล่นสาดน้ำสงเพราะรานต์กันทั้งเดือนเมษากันไปเลย (จะได้ดูโคโยตี้เต้นคลายร้อนกันฉ่ำไปเลย อิอิ)

พออากาศมันร้อน คนเราก็มีวิธีดับร้อนต่างๆนาๆกันไป

แต่มีอย่างนึงที่ผมชอบใช้เพื่อดับร้อนก็คือการกินครับ เพราะนอกจากจะหายร้อยแล้วยังอิ่มด้วยครับ (มันเกี่ยวกันมั้ยเนี่ย!!!)

ส่วนของกินดับร้อนก็มีเยอะเยะไป แต่มีอย่างนึงที่หลายๆคนชอบกิน

แน่นอนครับ นั่นก็คือ ไอติมครับ 

ด้วยความไม่ลังเลที่จะดับร้อน ผมจึงจัดเลยครับ มุ่งตรงเข้าไปร้านสะดวกซื้อเลย เพื่อซื้อไอติมมาดับความเร่าร้อนในตัวผมสักหน่อย

มาถึงร้านสะดวกซื้อ ถึงขั้นหยุดชะงักไปครู่นึงเลยครับ เพราะหน้าร้านจะมีหมาเฝ้าอยู่ตรงหน้าประตู

เว้นทางเดินไว้ให้เราเข้าไปแค่เพียงช่องคนเดินผ่าน ส่วนพื้นที่หน้าประตูที่เหลือเป็นที่นอนอันแสนสุขของมันครับ อย่าได้หวังว่าแม่แต่จะเฉียดเข้าไป 

การเดินเข้าร้านนี้ถึงขั้นต้องเอี้ยวตัวหลบและต้องเดินย่องกันแบบไม่ให้มีเสียงเพราะกลัวมันตื่นจากฝันอันแสนหวานของมันแล้วอาจจะแสดงอารมณ์เกรี้ยวกราดใส่เราได้ 

ผมรู้เหตุผลข้างต้นดีครับ ก็เลยใช้วิชาย่องเบาเดินเข้าร้านแบบแทบจะไม่มีเสียง แต่พอประตูร้านเปิดเท่านั้นและครับ 

ตุ๋งๆตุ้งๆๆ  เสียงต้อนรับของร้านดังขึ้น

แม่ม!!!!!! มันตื่นทันที แล้วหันมามองหน้ากุตาเป็นมันวาวเลยครับ

อยากจะอธิบายมันกลับเป็นภาษาหมาว่า 

"ขอโทษครับพี่ น้องทำดีที่สุดแล้ว"

สุดท้ายเหมือนมันเข้าใจครับ ก้มหัวลงไปแล้วนอนต่อ

ผมนี่โล่งอกรีบวิ่งเข้าร้านทันที

เข้ามาในร้านก็ไม่ลังเลมุ่งตรงเข้าไปยังตู้แช่ไอติมเลยครับ 

มองไปมองมา เห้ย!!!! อันนี้รสใหม่นี่นา วนิลาชั้นดีเคลือบด้วยช็อคโกแลตขาวจากนอกโลก  

แต่ราคาแพงนี่ไม่ต้องพูดถึงครับ แพงกว่าก๋วยเตี๋ยวเป็ดพิเศษทุกอย่างที่เพิ่งกินมาอีก  

แต่ก็ไหนๆแล้ว เอาวะลองสักที มื้ออื่นค่อยแดกมาม่าเอาก็ได้

หยิบมาหนึ่งแท่งแล้วตรงไปจ่ายตังค์ที่เคาท์เตอร์ทันที 

เดินออกมาจากร้านพร้อมไอติมที่จะดับร้อน อย่างฟินนนน

เริ่มพิธีการดับร้อนด้วยการฉีกซองตามรอยปรุ แต่......ฉีกไม่ออกครับ!!! มึงจะทำรอยปรุไว้เพื่อ

ไม่เป็นไรเรามีแผนสองครับ

หยิบซองขึ้นมา อ้าปาก แล้วกัดซองไว้ด้วยฟันเขี้ยวให้แน่นพร้อมกับใช้แรงจากแขนดึงอย่างรวดเร็วได้ผลครับ!!! ซองฉีกออกมาอย่างสวยงามพร้อมกับเผยโฉม ไอติมที่เคลือบช็อกโกแลตขาวน่ากินมากกกก

ไม่รอช้า กัดไปคำแรก บอกได้เลยครับว่า ขนทุกเส้นในร่างกายเรียงกันชูชันพร้อมกันอย่างมิได้นัดหมาย เพราะมันหวานมากกกกกครับ แต่ไม่เป็นไรครับก็ยังฟินอยู่เพราะกุซื้อมาราคาแพงมาก 555

หลังจากขนทุกเส้นหดกลับเข้ารูขุมขนสู่สภาพเดิม จึงกัดคำที่สองอย่างไม่รอช้า 

โป๊ะะะะะ!!!!! ช็อคโกแลตขาวจากนอกโลกนี่แตกเป็นเสี่ยงๆ วนิลาอันหอมหวานข้างในนี่ไหลเยิ้มเป็นทางเต็มมือกุเลยครับ ดับร้อนจนกุเย็นไปทั้งแขนแล้ว โชคยังดีที่ไม่ได้ทิ้งซองเลยเอามารองเศษที่แตกไว้ทัน

ด้วยราคาที่แพงหูฉี่ จะทิ้งก็เสียดาย ตัดสินใจกินต่อครับ 

กรรมวิธีการกินก็ต้องเปลี่ยนไป จากแทนที่จะได้กัดกินไอติมอย่างฟินต้องเปลี่ยนเป็นการดูดวนิลาที่เลอะเต็มแขนแทน 

ซู้ด!!!! ดูดครั้งเดียวครับ   วนิลาหมดเกลี้ยง    

เหลือแต่เศษช็อคโกแลตขาวที่แตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ อยู่บนซองที่มีรอยปรุสำหรับเปิดแต่เปิดไม่ออก 555 

สุดท้าย ก็กินเปลือกช็อคโกแลตขาวโดยการใช้มือหยิบเศษช็อคโกแลตแต่ละชิ้นเข้าปากจนหมดครับ เล่นเอามือเลอะต้องไปซื้อน้ำเย็นมาล้างมือกันอีก

บอกได้เลยครับ ว่าตอนนี้พี่หายร้อนแล้ว แต่อยากจะเข้าไปเผาร้านมึงแทนครับ!!!!!!!