เมื่อผมต้องมาทำงาน งานที่ไกลจากบบ้าน จากลูก จากเมีย จากครอบครัว เพียงเพื่อหารายได้ไป เติมเต็มกับรายจ่าย แต่กลับสร้างหนี้สินทางจิตใจมากมายให้เกิดขึ้น
ด้วยความคิดถึง จึงกลั่นกรองกลอนเปล่าออกมา แม้ว่าจะไม่สละสลวยรวยคำ แต่ก็กลั่นออกมาจากความรู้สึก
...ห่วงหา...
ทะเลถล่ม ลมกรรโชก โลกตลบ
ท้องฟ้าพลบ กลบค่ำ ดำดิ่งหาย
แดดวงจิต คิดตระหนก มิวางวาย
เหินห่างกาย ใจจิต คิดคนึง
เจ้าโรยหลับ แอบอิง อุ่นอกแม่
พ่อนี้แล เพียงภาพถ่าย หายคิดถึง
แสนห่วงใย ในทรวง สุดก้นบึ้ง
ท่าวันหนึ่ง กลับกอดลูก ปลูกอุ่นไอ
-----------------------------------------------------------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น